انديشه هاي قرآني امام جواد (ع)

مشخصات كتاب

نمايه سازي قبلي : نمايه سازي قبلي

شماره كتابشناسي ملي : ايران 85-16768

سرشناسه : پاك نيا، عبدالكريم

عنوان و نام پديدآور : انديشه هاي قرآني امام جواد (ع)/عبدالكريم پاك نيا

منشا مقاله : كيهان ، 12 مرداد 1385: : ص 6

توصيفگر : امامت

توصيفگر : قرآن[1]

توصيفگر : محمد بن علي (ع)، امام نهم

مقدمه

امام جواد (عليه السلام) همچون ديگر ائمه (عليهم السلام) در همه حوزه هاي فكري، اعتقادي، اخلاقي و فقهي، شيعيان و دوستداران اهل بيت (عليهم السلام) را هدايت كرده است. از آن جا كه اهل بيت (عليهم السلام) مفسران حقيقي قرآن كريم هستند و هيچ يك از اين دو ثقل پيامبر (صلي الله عليه وآله وسلم) از هم جدا نمي شوند، امام جواد (عليه السلام) نيز با تفسير آيات بسياري، دل مؤمنان را به نور علم و معرفت روشن كرده است كه در اين مقاله به گوشه هايي از آن اشاره مي كنيم؟

ضرورت امامت از ديدگاه امام جواد

پيشواي نهم براي اثبات امامت، از آيات قرآن بهره برده و آن را به شيعيان مي آموخت. آن حضرت مي فرمود: اي شيعيان براي اثبات امامت به سوره قدر استناد كنيد تا در مقابل مخالفين موفق شويد. به خداي عالم سوگند كه آن سوره پس از پيامبر اكرم (صلي الله عليه وآله وسلم) حجت خداي عالميان بر مردم و بزرگ ترين دليل مذهب شماست و نهايت دانش ماست. [زيرا كاشف از شب قدر است كه در آن مكنونات علمي و آخرين اطلاعات به ما عرضه مي شود.] اي شيعيان با آيات «حم - والكتب المبين - انا انزلناه في ليلة مباركه انا كنا منذرين؛ (دخان/3)» با مخالفان مناظره كنيد چرا كه اين آيات بعد از رسول خدا (صلي الله عليه وآله وسلم) مخصوص متوليان امر امامت است. اي شيعيان خداي تبارك و تعالي مي فرمايد: «و ان من امة الا خلا فيها نذير؛ (فاطر/24) هيچ امتي نيست مگر اينكه هشدار دهنده اي در ميان آنان بوده است.» شخصي پرسيد: آيا هشدار دهنده